Gallicismus, -i, m. – französische Eigenheit (der Sprache, Kultur, des Rechtswesens): MARNIX inst 15,3 certe mox ubi sextum aut septimum annum attigerint latinae recte pronunciandae assuefieri, quam non a Gallo quopiam, sed ab alio, qui gallicismos ignoret, accipiant. – französische Lebensart: GOTTFRIED Avity arch p.454 inter quos quidam vivunt more nobilium Germanorum, alii affectant Gallicismum. BARLAEVS poem II p.395 Fac Gallicismis saepe perfruar tuis, | Fac dulcibus me saepe pascier favis | Et quo disertas melle condis litteras.
– vgl. BESOLD nat pop p.139 Ipsum etiam quo utimur ius Feudale, abundat usque meris Germanismis, Franco-Gallicismis, et Italo-barbarismis, ac insuper complures voces Theotiscas habet.