Germanismus, -i, m.
1) von der deutsche Sprache geprägter fehlerhafter Ausdruck: DASYPODIVS dict H1 (habeo) Mirum me habet hoc, Es hat mich wunder. Germanismus est, Es wundert mich. MARNIX inst 15,3 Germanos velim a prima aetate simul cum germanica lingua vel gallicum ... vel latinum idioma addiscere, ne postea ... in alienam liguam inducant germanismos. BESOLD nat pop p.80 cum Galli ... Francos ... superarent, et per totam Galliam hi dispergerentur; quamplurimas voces latinas addidicerunt, sed ... Latinam... dialectum continuis Germanismis deformatam condiderunt. COMENIVS method p.225 (v. Latinismus). MASEN pal styl I p.139 ut pleraeque haec phrases Germanismum sapiunt. 2) Deutsch: ALBADA-A ep Ackema 53 p.91 (1582) Non displicet mihi, ut ad comitem de Nassau scribas, sed oporteret, te meliore Germanismo (corr. ex lingua in ms.) uti, nec dubito quin officium tuum gratum futurum sit.
Lexicographica: GEORGES 0
|