mugitium, -i, n.
Gemurmel, Klage: PERVSINVS-S vita Columbae p.328* cum tamen affines consanguinei mugitiis  trutannicisque verbis, una cum procacibus minis, eam saepius retunderent ( Henschenius ' Mugitius dici videtur, unde et Muginari, ab interno murmure, seu submurmuratione, vulgariter Muggio, quod etiam mugitum significat').
|