indissimulator, -oris, m.
– der nichts verbirgt: PERCKRINGER Witte phil II p.419 (1660) Ille Aristoteles vero γνησίως magnanimum ita delineare ingreditur, ut huic adscribat ... has virtutes, quod sit dominus passionum suarum..., quod 
inquerulus et insupplex, inadmirator, immemor iniuriarum, invindex, inconviciator, indissimulator. == Witte phil II p.420 (1660) Indissimulator est Magnanimus, dum ea, quae in se laudabilia sunt, haud dissimulat, nisi forte apud vulgus hominum.
inquerulus et insupplex, inadmirator, immemor iniuriarum, invindex, inconviciator, indissimulator. == Witte phil II p.420 (1660) Indissimulator est Magnanimus, dum ea, quae in se laudabilia sunt, haud dissimulat, nisi forte apud vulgus hominum.
Lexicographica: TLL 0