inquerulus, -a, -um
der nicht klagt: CONVERSINI dial p.90 Putavisses hactenus naufragantem Paulum videre, immotum, inquerulum, indeiectum animo. PERCKRINGER Witte phil II p.419 (1660) (v. indissimulator). == ibid. Inquerulus et Insupplex est Magnanimus, dum de rebus ad vitam necessariis, si forte hae ei desunt, non muliebriter conqueritur.
Lexicographica: TLL 0
|