inquerulus, -a, -um
der nicht klagt: CONVERSINI
dial p.90 Putavisses hactenus naufragantem Paulum videre, immotum, inquerulum,

indeiectum animo. PERCKRINGER
Witte phil II p.419 (
1660) (
v.
indissimulator). ==
ibid. Inquerulus et

Insupplex est Magnanimus, dum de rebus ad vitam necessariis, si forte hae ei desunt, non muliebriter conqueritur.