chronismus, -i,
m.
Zeitlichkeit:
exempla desunt.

lex.: TORTELLI
orth chronica Chronismos, quod est temporalitas siue mora, ut dixit Hieronymus in Oseae, qui etiam utitur uocabulo

synchronii, idest contemporanei. PEROTTI
ccopiae 6,37 Et chronismus temporalitas.