sturnatim, adv.
wie die Stare: LAETVS-P Poliziano ep 1,17,1 (1491) non possum non admirari cur nostri gracculatim et sturnatim, ut ita loquar, ad te non advolent. ALEANDER mai. Erasmus ep 256 (1511) Illud mirari non satis queo: vbi gratis quidpiam prelego, confluere ad me omnes cateruatim, sturnatim, gracculatim vt cum istis Beroaldistis et Piistis ineptiam. SCHEVRL Eck ep 75 (1519) (v. gracculatim). HESSVS in Leeum sig.A2v Huc accurrite, state, convolate | Sturnatim, Volucres, et agminatim | Armati Citharisque, versibusque.
lex.: DASYPODIVS dict S 510a (1536) stvrnvs, Ein Staar / auis est. Vnde Sturnatim aduerbium, Schaarechtig / hauffechtig. Lexicographica: GEORGES 0
Lit.: R. Sabbadini, Storia del Ciceronianismo e di altre questioni letterarie nell'età della Rinascenza (Turin 1885) 78. D. Gionta, Pomponio Leto e l' "Erodiano" del Poliziano, in Agnolo Poliziano poeta scrittore filologo. Atti del Convegno Internazionale di Studi Montepulciano 3-6 novembre 1994 a cura di V. Fera e M. Martelli (Florenz 1998) 425-458: 429 Anm.7. |