Osiandrismus, -i,
m.
Lehre des luth. Theologen Andreas Osiander (
die sog. 'effektive' Rechtfertigungslehre, nach der der Sünder durch die Einwohnung der Gerechtigkeit Gottes gerecht gemacht wird): PEVCER
Melanchthon ep 6236 (
1557) quibus iubentur urgere et Philippum et caeteros ad condemnationem

Adiaphorismi, ut vocant propositiones Maioris, Osiandrismi, et

Zwinglianismi. FLACIVS
ep reg Dan II p.286 (
1558) cum tamen adeo non uoluerint ...

Cinglianismum,

Adiaphorismum,

Maiorismum et Osiandrismum damnare. ADAM
vitae I p.263 Anno quinquagesimo quinto ad Augustana comitia, inde Noribergam, quod res illius Ecclesiae ad Osiandrismum fluerent, cum Philippo venit. ==
vitae IV p.237 oblivionem omnium offensionum sancit, in qua ipse dux, etsi alii ut pallium Osiandrismi eam traducerent, constanter deinde acquievit. ==
vitae IV p.457 qui... ex imbecillitate Osiandrismum amplexi, verbis castigati, qui contra perseverabant in errore, loco moti sunt.