adiaphorismus, -i, m.
die Auffassung, daß es in Religionsangelegenheiten Dinge gibt, deren Befolgung bzw. Nichtbefolgung keinen Unterschied macht (Melanchthon, sog. Leipziger Interim, 1548), bzw. der sich daraus ergebende adiaphoristische Streit: FLACIVS ep ed. Bollbuck 540218 (1554) Semper res pessimae optimos et pulcherrimos praetextus sibi superinducunt. Sic et Adiaphorismus confirmationem praetendit, cum extremam deformationem ubique efficiat. == Melanchthon ep 6034 (1556) Praeterea quid nos tandem molimur, aut in quo ille nobis demum resistit nisi in adiaphorismi aut Maiorismi damnatione. PEVCER Melanchthon ep 6236 (1557) quibus iubentur urgere et Philippum et caeteros ad condemnationem Adiaphorismi, ut vocant propositiones Maioris,
![]() ![]() Lexicographica: TLL 0
|