adiaphoristicus, -a, -um
– auf der adiaphoristischen Position beruhend (s. adiaphorismus): BVGENHAGEN ep 236 (1550) Non sunt adiaphoristicae nugae, neque mendacia et blasphemiae in sanctos Evangelii Doctores. WIGAND ep ed. Bollbuck 570810 (1557) Clamant 
Adiaphoristae semper pacem, interea tamen conviciis, morsibus, et pasquillis, non desinunt lacessere et conspuere suos admonitores, ... ; nulla abit lectio, quin iuventuti instilletur odium adversus eos, qui de Adiaphoristicis peccatis pio studio admonuerunt. ANON Melanchthon ep 6199 (1557) qui adiaphoristicis deliberationibus interfuerunt. TIT vd16 W 2702 De Adiaphoristicis corruptelis, in magno libro Actorum interimisticorum, sub conficto titulo professorum Vuitebergensium aedito, repetitis, admonitiones (Johannes Wigand, Magdeburg 1559). HVTTER iren p.60 quòd initium Reformationum à bello Adiaphoristico plaerumque faciunt. ADAM vitae IV p.607 contra Interimisticas et Adiaphoristicas actiones.
Adiaphoristae semper pacem, interea tamen conviciis, morsibus, et pasquillis, non desinunt lacessere et conspuere suos admonitores, ... ; nulla abit lectio, quin iuventuti instilletur odium adversus eos, qui de Adiaphoristicis peccatis pio studio admonuerunt. ANON Melanchthon ep 6199 (1557) qui adiaphoristicis deliberationibus interfuerunt. TIT vd16 W 2702 De Adiaphoristicis corruptelis, in magno libro Actorum interimisticorum, sub conficto titulo professorum Vuitebergensium aedito, repetitis, admonitiones (Johannes Wigand, Magdeburg 1559). HVTTER iren p.60 quòd initium Reformationum à bello Adiaphoristico plaerumque faciunt. ADAM vitae IV p.607 contra Interimisticas et Adiaphoristicas actiones.
Lexicographica: TLL 0