adiaphorista, -ae, m.
Anhänger der adiaphoristischen These (s. adiaphorismus): AEPINVS adiaph sig.Q7r (1549) Quid autem sua sapientia hi epicurei adiaphoristae effecerint, et quam turpiter deceperint Ecclesias, docet nunc rei euentus. WIGAND ep ed. Bollbuck 570810 (1557) Clamant Adiaphoristae semper pacem, interea tamen conviciis, morsibus, et pasquillis, non desinunt lacessere et conspuere suos admonitores. ADAM vitae IV p.326 Melanchthon ante cognitionem causae Zvvinglianos, Adiaphoristas et
![]() ![]() Lexicographica: TLL 0
|