adnotator (ann-), -oris, m. – Kommentator, Beobachter: ERASMVS ep 126 (1517) Breuior uidebor alicui; decet breuitas annotatorem. CLVVERVS hist p.410 cujus rei, si vera, miror nullam injici mentionem a Dithmaro Henrici coaetaneo, curioso satis etiam somniorum annotatore monasticorum. MASEN pal or p.756 Num enim ante medium diem distentus solitaria cena spectator adnotatorque convivis tuis immines?
– lex.: PEROTTI ccopiae 6,71 A nota fit uerbum noto, ... Hinc notator, adnotator, subnotator, notatio, adnotatio, subnotatio, connotatio.