cingarus, cingarius, cingara, zingarus
cingar(i)us (zi-), -i, m., -a, -ae, f. – Zigeuner: CAMPANELLA synt 2,2 nec quia cingari et astronomi sunt mendaces, non efficient tamen quin detur vera prophetia. == disp c astrol p.184 aruspices et zingaros (v. pyromantis). GERHARD-J loc theol IV IV p.1248 Cingarii (v. cyginus): BALDE poem I p.640 Oracula vendunt qualia Cingari. == poem III p.97 (v. agyrta). == Vrania p.115 Musicos ... plerosque esse vagos, leves, velut errantes Cingaros. BECMANN medit p.118 quod iactitant stelliones hodierni Cingarorum et Zigeunorum nomine passim noti.
cingara, -ae, f., Zigeunerin: BALDE poem III p.152 (tit) De Iudaeo Agyrta et proterva Cingara. == poem III p.154 Cingara terribilis, terrorem et crinibus augens, | ... obvia facta est.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, cingarus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 26.07.04 21.07.05 31.08.05 18.04.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.