aeromantia, -ae, f.
das Wahrsagen aus der Luft: TORTELLI orth magvs Aeromantia ea diuinatio erat, quae in aere fieri uidebatur, ut auium auspitia, auguriaque et uentorum aut grandinum insuetae procellae. PEROTTI ccopiae 10,43 Aeromantia divinatio est, quae fit per aerem ut pote per auium uolatum, gustum cantum ue, aut uentorum, hymbrium grandinum que insuetas procellas. POLIZIANO panep p.473 (
![]() ![]() ![]() ![]() Lexicographica: TLL (1x, ISID.), GEORGES (2x)
Vgl.: v. aeremantia.
|