uulgaris, -e
1) Volks- (
auf die Sprache bezüglich): BENVENVTO
comm Dante inf 15,119-120 ser Brunettus fecit librum vulgarem in lingua gallica

prosaica. SALVTATI
ep 14,22 (
1406) preter Dantem et eum ipsum rythmis vulgaribus, non habuit inclyta nostra Florentia clariorem divino eloquentissimoque Petrarca. POGGIO
ep I 27 te respondisse his verbis vulgaribus: 'non pacchiassi tanto, e frugassi meno la miccia'. MANETTI
vita Dantis 39 nonnullos ... homines ... poeticam docuit compluresque ... viros materno sermone ita erudivit, ut nonnulli ex his vulgares, ut aiunt, non vulgares poetae haberentur. BRVN
Amerbach ep I 327a,13 quia raro latina sed vulgari vtimur loquela. VIVES
disc I 2,2 p.86 qui clamores, quod in vulgares linguas quaedam de Latino vertebantur? SCHOPPE
phil p.69 libri ... ex uulgari Italico idiomate in Latinum traducti. uulgari et

uernacula lingua: GIRALDI-LG
dial I 4,1 quae vernacula et vulgari lingua adolescens et pene puer iuvenili quodam calore carmina fecerat. ==
dial II 6 BCP-Lat
praef ut Preces publicae, una, et eadem certa, et praescripta precandi forma, lingua uulgari, et

uernacula.

2) subst.,
uulgaris, -is,
m.,
Sprecher der Volkssprache: SALVTATI
ep 3,15 (
1374) taceo in hoc dicendi gignasio, quo alternatis consonantibusque versiculorum finibus materna lingua vulgarium auricule demulcentur, in quo ... omnium consensu et compatriotam suum Aldegherium Dantem ...
Petrarca antecessit.

3) subst.,
uulgare, -is,
n.,
Volkssprache: SALVTATI
ep 14,13 (
1405) non movet etiam quod Plinius et Pomponius Mela quidamque cum ipsis hystorici plane Genuam, ut vulgare vestrum habet, non Ianuam eam appellent. BIONDO
locut 9,1 nec tamen ideo non latinum vel, quale nostra habent tempora vulgare, omni latinitate carens erat. HERBENVS
ep SUP 1 p.108 cum ... omnes partes oracionis ... ex vulgari Theutonico cognoscere docuerim. WIMPFELING
ep 1 historiam istam e vulgari in Latinum conuerti ('
Deutsch').