hexagamia, -ae,
f.
Ehe mit sechs Frauen: LVTHER
op 26 p.527 (
1528) Sanctius scilicet est vel trigamia vel

hexogamia vivere quam in publico isto et impunito omnium libidinum Caho perire (hexagamia
ed. Ien.). MVSCVLVS
in gen p.205 Impar numerus est in digamia,

tetragamia, hexagamia. Ergo munda est digamorum, et immunda monogamorum coiunctio.