tetragamia, -ae,
f.
Ehe mit vier Frauen: MVSCVLVS
in gen p.205 Impar numerus est in digamia, tetragamia,

hexagamia. Ergo munda est digamorum, et immunda monogamorum coiunctio. MORIN
disc paenit p.261 Polygamiam intelligit Tetragamiam, et matrimoniales contractus, qui Tetragamiam superant, ut rectè interpretatur Balsamon.