dissuauiatio, -onis, f. – Liebkosung, Kuß: FLEMING carm p.146 Econtra sed puellulis, sacris Idae | puellulis, rosillulis, papillatis, | lascivientibus, protervolis, aptis | dissuaviationibus, toris aptis, | amasiis, amasiis venustillis, | quid indulgere fas erat iuventutis | te longioris. MEGLINGER iter p.1601 Eo relicto ad pone stantem divi archipraesulis Malachiae effigiem, pari artificio admirandam conversus rursum dulci dissuaviatione premebat. WITSIVS symb p.69 Vice dissuaviationis oris, ubi aut distantia, aut verecundia impedit, est osculum quod fit manu ori appressa.
– lex.: PEROTTI ccopiae 10,51 Sicut a basium basio, basiator et basiatio; a suauium, suauio, suauiator et suauiatio, et dissuauio, dissuauiator, et dissuauiatio.