roncinus
roncinus, -i, m. – kleines Pferd: BENVENVTO comm Dante purg 6,13-15 Si erat unus sacerdos dives et pinguis, auferebat sibi mulam pulcram, et dabat ei unum tristem roncinum. DECEMBRIO-A pol 3,27,97 Nam quid de Petrarcha dixerim ... omnibusque tempestatis illius scriptoribus, in quorum epistolis ... cernere nonnunquam licuit scaramuciam pro dimicatione vel proelio, badalucum pro tumultu, roncinum pro equo, capitaneum pro duce vel ductore et id genus plurima.
Lexicographica: GEORGES 0; DVCANGE

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, roncinus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 03.12.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.