theologulus, -i,
m.
schlechter Theologe: TARDIF
eloq p.31 sive leguleus, sive

mediculus, sive theologulus es futurus - doctissimus namque ac perpolitus nunquam eris nisi latinus. SVTOR
antapologia fol.9
r modus excederetur si
Erasmus doctus theologus, vel theologaster, vel theologulus vocaretur. Item si philosophus admodum eruditus sine causa diceretur philosophaster (
zitiert nach BBKL, s.v. Sutor, Petrus). BOVELLES
ep Paris 17 p.27 (
1528) Quid de libris meis De animi immortalitate actum sit, intelliges ex ea epistola quam presenti annexui, in qua apud theologum queror cujusdam infesti theologuli injuriam, qui eorum emissioni nuper obfuit. KELLERVS-Iac
tyrann p.89 quidquid hic nouus e Rhetorica Theologulus permittat.