2. tibizo (-iso), -are – 'Du' sagen: GOSSEMBROT-S Schedel-He ep 18 p.43 (1459) zelus intimi amoris plus tibizando quam vobisando meo iudicio ostenditur. FABRI-F Vlm p.66 Quia autem cives Ulmenses antiquam nobilitatis venam non servaverunt qua olim iuncti nobilibus erant, ideo nunc nobiles dedignantur eis familiariter convivere, nec patiuntur ut ab eis tibizentur. EP obsc vir I 14 p.28 tunc ille ribaldus accessit rectorem et dixit ei multa superba dicta, et tibisavit eum. ACTA iudiciorum sig.B1v (1518) Item quod contra morem suum erga alios doctores hactenus obseruatum, cum nullam habuisset antea cum Io. Reuchlin conuersationem neque familiaritatem, appellauit eum singulari numero, tibizando ut uulgo dicitur.
– lex.: BEBEL-H comm epist fol.xxviv Tibisare et vobisare, vel vt quidam alii dicunt, singularisare et plurificare sunt dictiones popinariae et gotthicae planeque barbarae.