anoeconometon, -i, n.
– Mangel an Ordnung in der Ausdrucksweise: BVCER in Rom p.38 Tautologiae, 
Homoeologiae, Macrologiae, Pleonasmi, Anoeconometa, et alia quae inter vitia orationis numerantur (zitiert von FLACIVS clav II p.298 anoecomata).
– gr., ἀνοικονόμητον: ALVARES inst gramm 2 p.353 Qui enim fieri potest ut modo intelligat quid sit ἀνοικονόμητον, ἀσχήματον, κακοσύνθετον, hoc est, quod male dispositum, figuratum, collocatumque est, cum quid disponere, quid figurare, quid collocare sit, prorsus ignorent?
Homoeologiae, Macrologiae, Pleonasmi, Anoeconometa, et alia quae inter vitia orationis numerantur (zitiert von FLACIVS clav II p.298 anoecomata).
– gr., ἀνοικονόμητον: ALVARES inst gramm 2 p.353 Qui enim fieri potest ut modo intelligat quid sit ἀνοικονόμητον, ἀσχήματον, κακοσύνθετον, hoc est, quod male dispositum, figuratum, collocatumque est, cum quid disponere, quid figurare, quid collocare sit, prorsus ignorent?
Lexicographica: TLL 0, LSJ ἀνοικονόμητος