irritatiuus, -a, -um
– zunichtemachend: TESTAMENTVM Acciaioli-N p.80 (1359) quibus omnibus in totum et in partem presens suum ultimum testamentum voluit derogare ac esse earumdem hactenus factarum erogationum privativum, irritativum, 
cassativum et annullativum. FILLASTRE mai. gesta p.21 (1414-8) propter verba irritativa. FILELFO-GM ars 78 (tit) Irritatiua in aliquem familiaris epistola ... Sinonima in aliquem irritatiua (vgl. als Beispiel ibid. Hic ut pessimus, sic abs te reiiciendus). BVLLARIVM Rom I p.488 (1525) cum quibusvis irritativis, annullativis, cassativis, revocativis, modificativis, praeseruativis, exceptivis, restitutivis, declarativis, mentis attestativis, ... clausulis.
cassativum et annullativum. FILLASTRE mai. gesta p.21 (1414-8) propter verba irritativa. FILELFO-GM ars 78 (tit) Irritatiua in aliquem familiaris epistola ... Sinonima in aliquem irritatiua (vgl. als Beispiel ibid. Hic ut pessimus, sic abs te reiiciendus). BVLLARIVM Rom I p.488 (1525) cum quibusvis irritativis, annullativis, cassativis, revocativis, modificativis, praeseruativis, exceptivis, restitutivis, declarativis, mentis attestativis, ... clausulis.
Lexicographica: TLL;
vgl. LATHAM 'irritatio invalidation'