praeceptorius, -a, -um
1) eines Lehrers: GVARINO ep 387,40 quia in hace praeceptoria occupatione vitam ducere non intendis. DECEMBRIO-A pol 3,29,52 licet in quibusdam Caesaris commentariorum exemplaribus circa principia de bello Gallico 'postridie' pro 'tertio die' ac praeceptorio more explicatum appareat. 2) etwas anordnend: VIVES conscr 15 cum iocamur aut fabellam referimus ..., quales epistolae sunt praeceptoriae,
![]() ![]() ![]() ![]() Lexicographica: TLL (1x, unsicher)
|