castigatorius
castigatorius, -a, -um – zurechtweisend, tadelnd: LATOMVS c Luth sig.s4v Venio ad argumenta Martini: Primo diuidit paenam in paenam geennae, ..., .iiij. in paenam castigatoriam quae est flagellatio dei. == c Luth sig.t1r quarta paenam scilicet castigatoriam puta pestem, bellum, aut famem, non tollit sacerdos nisi oratione et sacrificio, tamen etiam ipse sacerdos ex officio imponit, et aufert castigatoriam paenam et medicinalem cum tollat et imponat paenam excommunicationis, quae licet sit omnium maxima tamen medicinalis est, et castigatoria. VIVES conscr 15 (v. praeceptorius). CALVIN inst 4,7,6 monitionibus castigatoriis aut censuris.
Lexicographica: TLL (2x, PLIN., SIDON.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, castigatorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 16.11.03 04.02.06 06.03.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.