acosmia, -ae, f.
ungeordneter Zustand: BVDAEVS Aristoteles mund p.455 (1526) Vniuersumque ipsum commodius Cosmon nominaueris, id est compagem rerum compositam, concinnoque ordine digestam: quam Acosmiam, id est congeriem confusam et inconditam (gr. 399a14 ἀκοσμίαν).
Lexicographica: TLL 0
|