omniparus, -a, -um – alles gebärend: ERASMVS ep 177 (1503) Eius ille seminarium, hoc est argumentum, ab omniparis Homeri campis desumpsit. BEBEL-H op sig.B4r (1509) omniparae veneris tentoria quaerens. CORDVS op poet p.51 facilis fibrosaque radix | Altius omniparae scrutatur viscera matris. SECVNDVS op IV p.472 impia canus | Coniugis omniparae fleret diuortia Nereus. BVCHANAN psalm 50 Omniparae sola vasta terrae. CASTNER-I delitiae Germ II p.242 (1563) Aetherei quaeris rutilantia sidera caeli, | Mensuras terrae vel petis omniparae. TOSCANVS-IM carm Ital I fol.40v Effigies animata, decus, monogramma, colores, | Omniparae factis aemula signa deae. FORSTERVS-Ioh min. delitiae Germ III p.224 (1602) Floraque per riguas incedens florea valles | Omniparam vestibat humum florentibus herbis. WALLACE-M epi 302 (1606) proloquia haurire omniparae prudentia mentis. MILTON poem 1645 p.59 Ergone marcescet sulcantibus obsita rugis | Naturae facies, et rerum publica mater | Omniparum contracta uterum sterilescet ab aevo?