|
oniropolus, -i, m.
– Traumdeuter: CYBELEIVS vin p.18 (1517) somniorum interpretes, quos oniropolos appellant poetae. ERASMVS coll 16 (1518) Animus somniat ac parturit mihi nescio quid: si iubetis, quicquid est, proferam in medium, vos eritis vel oniropoli, vel obstetrices. OECOLAMPADIVS ep ed. Staehelin 597 (1528) ab oniropolis, hoc est somniorum institoribus. IVNIVS-Fr op II p.1251 (1602) Argutum, et oniropola dignum magis quàm Areopagita dictum.
Lexicographica: TLL 0;
cf. gr. Liutprandus Cremonensis Historia PL 136 p.798D se ute mantin ute oniropolon, id est te neque divinum neque somnii venditorem esse.
|