subpullulasco, -ere – nachwachsen: ERASMVS ad 2,7,86 piceam succisam negant suppullulascere. == copia p.64 (1512) ab inanimato ad inanimatvm sumetur metaphora, si quis 'syluam scatere' dicat, quod est fontium; aut 'odium suppullulascere', quod est fruticum. BVLLINGER in epist p.552 (1539) unde indignatio quaedam suppullulascere potuerat. KERSSENBROCH rat stud p.166 (1551) Quae omnia ex neglecta juventute gradatim suppullulascunt. LASCO-I min. op I p.123 (1552) Quod vero ad errores inde suppullulascentes attinet. VALERIANVS hierogl p.651 (1556) arborem excisam semel minime subpullulascere.