interfulgeo, -ere – hervorblitzen: RVCELLAI-B bell Ital 111 (1511) ut, nisi armorum insignibus interfulgentibus, cetera Gallus ab Italo minime dinosceretur. GOTTFRIED Avity arch p.429 nox in his locis est trium mensium, etsi pauculis quibusdam horis aliquid obscurae lucis videatur interfulgere. CRELLIVS-I ethica Arist sig.a5v Decubuerat ita per aliquot dies cum morbo suo graviter colluctatus, nobis quanquam subinde brevis aliqua spes interfulgeret, omnia sequiora metuentibus.