capriciosus, -a, -um – eigenwillig: ACTA coniur Zrinii 379 (1670) ut quascunque eorum insolentias et capriciosas machinationes divertere possim. MORHOF polyh p.324 Qvae, etsi in speculationes inanes saepè abripiuntur, et φορτικὰ esse solent, atqve ut Huarti verbo, sc. in Scrutinio ingeniorum (1603 castellane scriptum, 1663 latine translatum), hāc in re utar, capriciosa. HONCAMP Scarlattini homo I p.158 (1695) Sicut capriciosus ille Ludio, dum imaginem quarundem de grege puellarum describeret, Limaces eas appellavit.