indignifico, -are – unwürdig machen: CHARTIER invect p.342 Audeam tamen aliquid penes me sentire quod non omnino indignificem, ac se ipsum contempnere pusillanimi est, neque infimum me omnium puto aut ita humanis viribus destitutum ut me abiciam. NICOLAUS DE PELHRIMOV or Bas p.76 . Istius vere fraternitatis quilibet iustus est particeps, si se non indignificerat per peccatum, unusquisque secundum suam capacitatem. LVTHER ep 3376 (1539) Forte et Papa eos canonisabit loco Bennonis, quem vos decanonisastis, non veriti Cochleum, Schmid et Nauseas, sed nec Sadoletos, contraria docentibus et vobis merito indignaturis, indignatis, indignantibus, indignificaturis quoque, et quicquid vel male grammatice vel pessime theologice dici potest.