praelino, -ere, -linitum, o. praelinio, -ire
vorne (mit etwas) bestreichen: ERASMVS ep 337 (1515) quod apud Lucretium medici pueris medentes absinthii poculo praelinunt. == puer inst p.73 studebit imitari, qui absinthiatum pharmacum porrecturi, ut inquit Lucretius, poculorum oras melle praelinunt CYNTHIVS CEN ep 4 (ca. 1516) acri subtilique ingenio et audacibus argumentis, non quidem fucatis et praelinitis.
Lexicographica: TLL* (GELL. und später)
|