transperfectum, -i, n.
Vorvergangenheit: SCALIGER-JC ling Lat 113 Defendendi tamen sunt sic: ab actionibus tempora denominasse, ut quod agerent neque dum 'perfectum' esset, 'imperfectum' tempus sub quo ageretur denominarent. Verum Graeci cautius, qui praepositione notarunt tractum ὑπέρ, quod esset 'transperfectum', id est praescriptum tempus. Nostri rudiuscule per comparativum 'plus'.
Lexicographica: GEORGES 0
|