theolongus, -i, m. – ein langschweifiger Theologe: LOCHER Celtis ep 261 (1501) Mihi tutior vita esset cum Lotophagis, tutius ille Androclus cum leonibus, quam Philomusus cum theolongis vivit. CLODIVS-L Cranevelt-F ep 110 (1522) Porro codici adfinxit titulum oppido commodum: "leviusculus est author, Lector, verbosulus, theolongus, insanissimusque et incredulus Thomista". MENIVS Hutten ep 394 (1532) Si quis aliter tunc Cardinalem apud te quam 'Carnalem', si quis aliter Coenobitam quam 'Coenoficium', hoc est sordidatum, si quis Theologum aliter quam 'Theolongum' nominasset. GWALTHER Bullinger ep 1413 (1540) Lutherus certe ... nebulones illos theolongos verbis acerbissimis excepit. DANTISCVS ep 2414 (1541) quamquam audio ... rixosos theolongos illinc dimissos esse, negotio in principes ipsos transmoto.