offercio, -ire, -si o. -vi – vollstopfen: MVERMELLIVS scop 58 p.48 qui auctoritatum allegationibus sine delectu vel ab obscurissimo quoque nebulone petitis miseras cartulas offersit. IVNIVS-Fr op II p.1429 quum fabulis offerciverunt mundum, et earum obiectu dolosè pias mentes avocant à lectione Scripturae sacrae.
– lex.: PEROTTI ccopiae 1,136 Et farcio, quod proprie est saturo, quasi farre impleo, unde per metaphoram farcire pro implere accipimus, a quo infarcio et refercio eiusdem significationis. Item offercio, a quo offerctissimum, pinguissimum. Pla<u>tus: "Sine sacris haereditatem sum adeptus offerctissimam".