infernalis, -is,
m.
Anhänger der These, daß es keine Hölle gibt, o. daß Christus in der Hölle gelitten habe: PACEVS
Pflug ep 464 (
1550) Hamburgenseis et Lubeccenseis

Antadiaphoristae - sic enim seipsos appellant - , jtem Consummatistae et Jnfernaleis, nam et haec noua dicitur esse haeresis,
ἢ ἀπόσχισμα τοῦ σχίσματος, dici non potest, quae et qualia satagere ferantur (
vgl. Erklärung p.272 adn. 3). ==
Calvin ep 1937 (
1554) Nec Osiandristae nec Stancaristae desunt, ut de Antinomis, quorum maximus ubique est numerus et infinita fere copia, Libertinisque et Anabaptistis taceamus, Interimistas etiam, Adiaphoristasque atque adeo Infernales contraque

Antadiaphoristas et consumatistas commenti sunt. STAPHYLVS
epit sig.Q1
v Sunt et infernales in eadem factione Rigidorum: hi autem negant Christum reipsa descendisse ad inferos: infernum enim esse suum cuiusque sepulchrum, Lubecae et Hamburgae et Bremis ea secta grassatur.