subtinnio, -ire
nachklingen, leise klingen: ERASMVS ep 563 (1517) suauiloquentia adhuc oblectat aures, ... subtinniunt virorum optimorum laudes. REINESIVS ep Daum p.264 (1660) Epicedium Henrici I. R. Angl. Rex Henricus obit etc. Waloni non debet adscribi; Henricus enim Huntind. ejus avtor est, uti subtinnit ejus ῥῆσις, qvamvis παλλίλογος.
Lexicographica: GEORGES (TERT.)
|