perpollens, -tis – hervorragend (o. falsch für praepoll- ?): FILELFO-F or ed. Rosmini p.128 si ... vestitu eam Eloquentiam vobis auro, ac cetero cultu corporis perpollentem ostendam. ARCHIV Szeged 30 (1456) literas antefati quondam domini Ladislai regis non abrasas, non cancellatas, nec in aliqua sui parte suspectas, imo mere et sincere veritatis integritate perpollentes. PEVTINGER ep 20 p.40 (1504) qui virtutibus tuis perpollentibus eam tibi famam conquisivisti, ut omnes in amore tuo quottidie devincas