magnisonus, -a, -um – laut klingend: BARATELLA Guarino ep 747 (1439) inde Guarinus danae scribit, | Scribit magnisonos italice nobiliter sensus. GVARINO carm 27 (c. 1450) Inclyta quam celebri splendes, Verona, Catullo, | Tam tua magnisono dispergitur ore Tobiae | Fama recens uatis. LOCHER iud Parid p.465 (1502) plausus clarus atque magnisonus fuit editus. MAGNVS-Olaus septen 12 praef. (1555) orbis miracula septem, | Quae tot magnisonis buccis iactare Pelasgi | Non cessant.
– lex.: WEINRICH aerar p.871 Tuba longa, ... belligera, crepitans, magnisona, altisona.