asomatos, -on
o. asomatus, -a, -um
unkörperlich: BEROALDO mai.
comm Apul 5 fol.102
r corporis svi nvda: hoc est sine corpore, et ut graece dicitur Asomatos, i. incorporea. Nunc autem
ασοματον intelligi uolo

inpalpabile, prout uulgus intelligit: nam Asomaton i. incorporeum auctore Origine dicitur id quod solidum et palpabile non fuerit. BADIVS
stult addit p.206 Unde Aulus Gellius dicto lib.
v, cap.
xv: "Vetus atque perpetua quaestio inter nobilissimos philosophorum agitata est, corpus ne sit vox an asomatum id est incorporeum" (
gr. bei Gellius). FOLIETA
lat p.132 Ego quoque libentius graecas illas voces latinis verbis exprimerem atque adiaforian indifferentiam, asomaton incorporeum dicerem, cum praesertim corporeum apud latinos legam.

lex.: CALEPINVS
dict (1558) p.97
asomatos,
ἀσώματος, Idest sine corpore, et

impalbabilis.

gr.: BEROALDO
comm Apul 6 fol.129
v Hoomo constat ex animo corpore et umbra, ut philosophi tradunt ... umbra inferos petit; dicitur autem id esse simulacrum
ασωματον, i. incorporeum, ad nostri corporis effigiem.