dilaudator, -oris, m.
der lobt: RHENANVS Germ p.194 satis admirari non possum ambitiosos illos Germanorum dilaudatores, qui etiam Senonum Gallorum speciosos triumphos studeant uendicare Germaniae.
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
dilaudator,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite:
www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 29.10.13
Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.