placito 1
1. placito, -are – gutheißen: SALVTATI ep 14,5 (1404) distribuent se per officia, ut isti dolentibus assistant, illi gaudentibus gratulentur; isti suffragentur infirmis, placitantibus illi patrocinentur. LVDOVICO DA PIRANO paneg p.451 insuper inquirendi, interpelandi, placitandi, advocandi, advocatorum precepta et interdicta tolendi. TESTAMENTVM Ven Damasc p.260 (1455) Ittem in quocumque iuditio comparendi, causandi, agendi, petendi, placitandi, inquirendi, interpellandi, advocandi. CVSA eccl ref 9 p.382 Si enim simpliciter modo quo alii Christiani obedire recusatis, ad placitandum uobis nemo ab apostolica sede mittetur. BASIN-Th opusc p.37 verbosa atque nugatoria plurimorum advocatorum perorantium causas garrulitas sive in placitando, sive in scribendo amputatur.
Lexicographica: TLL* (1x, PLAVT.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, placito 1, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.03.13

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.