edecumatus, -a, -um – ausgewählt, ausgefeilt: SALVTATI ep 4,20 (1379) epistolam tuam miro lepore circunlitam maximisque et exquisitissimis ornatibus expolitam edecumatissimisque refertam sententiis ep 5,15 (1383) dicendi genus edecumatum atque expolitum. LIPSIVS-J cruc p.114 Inter eos P. Faber libris Semestrium; ubi et sparsim plura de Cruce, et quaedam selecta atque edecumata. VOSSIVS-GJ Grotius-H ep 459 (1616) me ob difficultatem muneris in hisce quasi primordiis aliquod edecumatum, et seculo dignum elucubrare posse PONTANVS-Isac Daniae descr p.784,16 Sunt ... Erasmis Laeti doctrinae documento edecumanti, quos edidit libelli. GRONOVIVS-JF Gudius ep p.320 (1634) ingenio inexhausto et edecumato judicio tuo. SPERLING min. Brenner ep Sperling 1,3 (1696)] Recte igitur, Politissima Tu et elegantissimae eruditionis foemina, scriptis edecumatis ... totum, qua patet, Orbem implere non dedignata es.
– lex.: WEINRICH aerar p.1192 artes liberales, ... Edecumatae scientiae, eloquii, Sophiaeque dona.