notabilitas, -atis, f. – Vornehmheit, Adel: BENVENVTO comm Dante inf 20,106-111 quando tota notabilitas et potentia graecorum coniurans contra Troiam convenerat. CONVERSINI ration 3 Ipsa namque vis nominis docet ut nobilitas quedam notabilitas esse vide<a>tur; nam qui egregia aliqua virtute ... notabilis appareat, nullus infitiari nobilem potest. SALVTATI nob leg 1 Nobilitas igitur, quoniam per syncopem quasi notabilitas dicta est, prerogativam aliquam astruit in subiecto. ACCIAIUOLI-D vita Hannibalis et Scipionis 22,3 Sed ex Hispanis duo praeter alios insignes notabilitate principes Corbis et Orsua de regno inter se dissidentes.
– früher: PETRARCA c med 1,15 p.836 Neque enim michi propositum est in auribus tuis nobilitare velle poetarum nomen, quod tibi ignobile videri ea demum summa michi nobilitas videtur (notabilitas ed. Basileae 1554 p.1203).