stultiuidus, -a, -um
einfältig (aussehend): BARTH ser ioc p.31 Stultivide Olle, quid egregios cupis esse Poetas | Inter? == solil p.963 O Christe, longis exue retibus, | Et sic ineptis, Tempora, Legibus, | Tibique perdentem dicatas | Stultividae Rationis horas. PETAVIVS hier p.94 Omnino ut in ceteris, sic in hoc loco stultividum se esse probat, in quo de Chrysostomo nos arguit. SALMASIVS ep I p.287 Non puto me tam fuisse stultividum, ut hoc cogitarem.
Lexicographica: GEORGES (1x, PLAVT.)
|