martolossus (-ozzus), -i, m.
Fußsoldat: VERANTIVS-A Moldav 3,82 Atque ex iis sunt illi martoloszii, quod invaluit nomen apud Turcas, dicti a praedatoria calliditate et promptitudine. == ep III 112 (1562) pedites tamen, quos vocant martolozzos tam late magnoque numero per nostros fines disperserunt, ut iustis cohortibus divagentur. BERNEGGER observ p.192 Nam Cazaz Tartaris praedo est, quod genus hominum appellantur in Hungaricis, Croatinis, et Dalmatinis finibus, Martolossi; nam Martelos Turcice explorator est, qui latitat in insidiis. BESOLD opus VI p.75 nomades, seu praedatores: ... quales sunt, qui Turcis dicuntur Tartari, aut Cosaki; a quibusdam Martolossi, vel Bandolieri in montibus Pyreneis.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE
|