colubrissarius, -i, m. – bewaffneter Bandit: ADRIANVS DE VETERI-BOSCO chron p.1288 Colubrissarii dominabantur, nec permittebantur duo boni cives loqui pariter, quin vellent scire de quibus esset sermo. Et si aliquis contradixisset ipsis, de mane invenit domum combustam vel horreum incensum. == chron p.1291 Insuper colubrissarj ... spoliaverunt domos omnium eorum qui erant in Hoyo. == chron p.1293 Illi abbates de Leodio non poterant venire propter colubrissarios qui obsidebant itinera. == chron p.1348 Circa medium Maii colubrissarii intraverunt in S. Trudonem.