praesumptuositas, -atis, f. – Überheblichkeit: ALIGHIERI-P comm III Dante inf 8,1-78 exterior superbia est illius hominis qui in arrogantiam et presumptuositatem superbit. CVSA eccl ref 1 p.2 Imbuti enim infidelitatis venenis animi non possunt impietatis suae glutinum abolere, si praesumptuositate virus infaustum inoleverit. RABENSTEIN-I disp p.22 Non que Iesu Christi et sponse sue ecclesie sancte, sed que sua sunt, querentes, iam ex presumptuositatis sue malicia multa perdiderunt. EP obsc vir I 31 p.56 Nemo debet esse tunc stultus | Et in tanta praesumptuositate sepultus. LVTHER op 17,1 p.144 Totus papatus ghet her in der praesumptuositate, mala est conscientia, fidunt sapientia sua et spiritu, quem putant se habere.