inductiuus, -a, -um – (zu etwas) hinführend: SANCTIVS DE AREVALO spec p.760 spiritus siue aer est, eo quod illum uideamus instrumentum esse uirtutis operatiuum et uite inductiuum. FABRI-F evagatorium I p.148 Est namque mare timoris incussivum, doloris capitis gravativum, vomitus et nauseae provocativum, appetitus cibi et potus ablativum, corporis humani alterativum, passionum excitativum, et multarum peregrinarum qualitatum allativum, mortalium et extremorum periculorum causativum, et saepe amarissimae mortis inductivum.